Mijn eerste tour Brownsberg en Stuwmeer

Times Flies When Having Fun!!! Ik zit nu al meer dan een maand hier in Suriname en de afgelopen weken zijn echt voorbij gevlogen. Zeker als je in het weekend een ontzettend leuke maar toch vermoeiende tour hebt gemaakt. Ja je leest het goed ik ben eindelijk op tour gegaan. Afgelopen weekend ben ik naar Brownsberg en Stuwmeer geweest. Het is echt een avontuur geweest. Daarnaast heb ik ook mijn Salsa basistest gehaald!!! :D

Het begon allemaal zaterdagochtend om 08.00u. We hadden ons verzameld bij het hoofdkantoor van Trips Travel & Tours alvorens de tocht echt kon beginnen moesten er nog spullen ingeladen worden zoals drank, eten en snacks. Tijdens deze voorbereiding kreeg ik een mooi cadeau van het bedrijf namelijk een witte poloshirt met het logo van het bedrijf deze moest ik ook meteeen dragen. Voordat we de bus gingen instappen hadden we eerst kennis met de groep gemaakt van 10 personen (inclusief ik) waarvan 5 personen bij mij hadden geboekt en 4 andere bij de boekingskantoor zelf. Naast de groep hadden wij natuurlijk ook onze gids Manou, onze kok aka Brulaap en onze chaffeur aka Schumacher, later krijgen julie te horen waarom ;) Het grappige van de andere groep was dat ik een van de meiden herkende. Toen ik haar zag ging er een belletje rinkelen van he ik ken haar ergens van en wat bleek zij was de tweelingzus van degene met wie ik samen had gewerkt bij Pathe Arena. En dan zie je hoe klein de wereld werkelijk is. Eenmaal ingestapt in de bus kon het avontuur ook echt beginnen.

We zijn vanuit Paramaribo richting de Afobakkaweg gereden om zo ons reis te vervolgen. Tijdens de rit zijn we onderweg nog gestopt een kiekje te nemen van de Clarence Seedorf Stadium in Para. Daarna zijn we gestopt langs een wegcafe waar wij konden genieten van koffie, thee en snacks alvorens we de lange rit gingen maken van ca. 3 uur. Aan de overkant van de wegcafe was ook een enorm bauxiet bedrijf gevestigd met de naam Paranam wat een combinatie is van de het gebied Para en Suriname. De afobakkaweg is een lange geasfalteerde weg die je naar het zuiden leidt richting het binnenland.

Na ongeveer 2 uur rijden kwamen we aan bij de voet van de Brownsberg waar een transmigratiewijk is gebouwd door de overheids. Deze wijk bestaat op dit moment 42 jaar en het staat er nog. Deze wijk is ontstaan doordat de overheid beslist had om een stuwmeer aan te leggen die nu bekend staat als brokopondo meer. Nadat we een foto hadden kunnen maken gingen we de berg op.

De weg naar de top van Brownsberg is een groot avontuur zeker als je met een busje naar boven gaat. Het is een lange rit naar boven met een weg dat vol gaten en kuilen zit. Een normale auto zou het niet overleven zolang je geen 4wd en goede schokdempers heb. Onze buschauffeur vond wel eens leuk om expres de diepe kuilen te nemen zodat het net leek alsof we in een achtbaan zaten met flinke massage. Want soms was het echt stuiteren geblazen in de bus en er waren zelfs momenten geweest dat het leek dat de bus het niet meer zou houden en zou omvallen. Maar we hadden een uitstekende chauffeur en de muziek dat op de achtergrond draaide maakte het helemaal compleet. Namelijk lekkere lounge muziek op de achtergrond terwijl je over een verschrikkelijke weg rijd op de berg door de jungle. Toen we eindelijk boven waren bij onze verblijfplaats bevonden we in een oase van rust midden in de natuur. Dat was erg fijn er liepen al wat dieren rond zoals de trompetvogels en de surinaamse konijn. Voor de rest hoorde je op de achtergrond zo nu en dan jungle geluiden zoals krekels, vogels en zo nu en dan apen. Maar de apen hadden we die dag niet gezien. Alvorens we naar onze hut gingen, gingen we eerst genieten van het uitzicht over het stuwmeer dat je had op de berg. Daar hebben we wat foto’s gemaakt. Daarna gingen we naar ons hut waar wij onze hangmatten ophingen en gingen lunchen voordat we de jungle in gingen.

Na het eten zijn we meteen begonnen met de wandeling naar de jungle. Eenmaal in de jungle voelde ik me net als Tarzan alleen de lianen miste en het slingeren van boom tot boom ook :P Voor de rest waan je in een rust wat alleen de jungle kan aanbieden. We gingen eerst naar de Leovallen het was een flinke wandeling waar enig uithoudingsvermogen wordt vereist. Het klimmen en dalen in de jungle op een berg is vrij slopend. Onderweg kwamen we nog aantal wandelaars tegen. Daarnaast hadden we veel last van Horzels het zijn van die irritante vliegen die je maar al te graag wilt prikken met zijn enorme angel. Het voordeel van deze insecten is dat ze altijd de tijd nodig hebben om je te steken waardoor ze makkelijk te doden zijn met de hand. Eenmaal aangekomen bij de Leovallen zijn we even naar de waterval gegaan voor wat verfrissing, maar de waterval was jammer genoeg erg klein dus zijn we niet lang gebleven. Want we waren nog lang niet uitgewandelt, we moesten weer terug naar boven lopen om een ander route te nemen richting de Irenevallen. We vonden de route naar Leovallen al vermoeiend, maar de route naar Irenevallen is nog veel zwaarder en ook veel langer. Het was daarom ook meer naar de grond kijken waar je voeten plaatste dan dat je kon genieten van de omgeving.

Na veel klimmen en dalen kwamen we uiteindelijk aan bij de Irenevallen. Deze waterval was groter dan Leovallen maar niet bijster groot, maar dat heeft ook mede te danken aan de grote droge tijd dat nu heerst in Suriname. Maar het was groot genoeg om lekker eronder te staan en pootje te baden in de kreekjes dat de waterval maakte. De waterval was een groot genot zeker als je eronder staat waar je een natuurlijke massage krijgt. Het is zeker een beloning na een lange wandeling. We zijn hier ongeveer een halfuurtje gebleven om dan ons weer klaar te maken voor de wandeling terug naar het resort waar we verbleven. De route terug verliep vrij rustig omdat iedereen al vermoeid begon te raken. Maar iedereen heeft het gehaald en volgehouden tot het bittere eind.

Eenmaal aangekomen bij onze hut ging iedereen uitrusten en een douche nemen want we hebben flink gezweet tijdens de wandeling. Nadat iedereen zich had opgefrist begonnen we aan onze diner, cassavesoep met rijst. Na het diner zijn we nog rond gaan lopen op het resort om te kunnen genieten van de sterrenhemel. Het was heel helder en we hebben veel sterren gezien. Nadat we volledig tot rust waren gekomen en genoten hadden van de sterrenhemel zijn we terug gegaan om de avond voort te zetten.

We zijn met zijn allen bij de bar wat drinken gaan kopen voor de avond, namelijk 1 grote fles Borgoe en 3 flessen coca cola en om tijdens het kaarten te genieten van een borrel en gezelligheid. Het leuke van de avond was ook dat iedereen naar onze hut kwamen voor de gezelligheid en er werd gelachen en gepraat. Na het kaarten zijn we ons bezig gaan houden met alle raadsels dat onze kok voorschotelde en natuurlijk hadden wij ook raadsels voor hem.

Rond 24.00u ging iedereen naar hun hangmatten toe voor een welverdiende nachtrust. Wat er jammer genoeg niet was, iedereen kon niet slapen vanwege de kok die hard kon snurken, het leek wel alsof alle bomen werden omgezaagd. Door zijn enorme gesnurk heeft hij van ons de bijnaam Brulaap gekregen, want het schijnt dat Brulapen ook flink wat lawaai kunnen maken.

Na een “slechte” nachtrust zijn we vroeg opgestaan om de zonsopgang mee te maken vanaf Brownsberg en het was schitterend en het had iets magisch. Tijdens de zonsopgang hoorden we ook de Brulapen brullen vanuit de jungle, hun gebrul kan je kilometers horen. Nadat de zon al hoog genoeg stond in de ochtend hebben we besloten om terug te gaan om te ontbijten. Daarna hebben we wat uitgerust en nog een wandeling gemaakt van een kwartiertje richting Mazeronie plateau om daar ook van het uitzicht te kunnen genieten. En we hebben voordat we vertrokken apen in het wild gezien, namelijk de White Face aap en de kwatta aap.

In de middag gingen we richting Brokopondo Stuwmeer eenmaal daar aangekomen zijn we per boot het water op gegaan. Het mooie van de stuwmeer is dat er vele eilanden zijn waar je kunt aanmeren om lekker te kunnen zwemmen en je ziet ook veel boomstammen en bomen boven het water uitsteken. Wat een aparte uitzicht geeft en op sommige plekken is het weleens meer dan 40 meter diep. Maar je moet je wel bedenken dat er 42 jaar geleden gewoon een jungle was waar mensen hadden gewoond. Nadat we zijn aangemeerd op een eiland zijn we gaan zwemmen en het water was erg lekker en op temperatuur. Nadat we klaar met zwemmen waren gingen weer terug naar het vaste land om vervolgens te gaan dineren in een resort dat we pas die dag hebben ontdekt. Namelijk de afobakka resort het is nog vrij jong resort maar het zag er goed uit en je kunt daar ook echt tot rust komen in de jungle. Na het dineren en kleine rondleiding zijn we richting huis gegaan. Onderweg richting huis zijn we ook een luiaard tegekomen die de weg overstak en onze chauffeur die nogal hard reed zag hem en kon ervoor uitwijken waardoor zijn leven werd bespaard. Uiteraard zijn we teruggereden om deze mooie slome dier van dicht bij te bekijken. Eenmaal aangekomen in Paramaribo zat het gezellige, vermoeiende en heel leuke weekend erop. Maar we hebben leuke herinneringen eraan en het was een hele leuke ervaring.

Dat was het dan weer voor nu het is weer eens een lange verslag geworden. :)

Groetjes,

Quinton Jie